การใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาที่มีความสุข มันคือที่สุดของชีวิตแล้ว,การใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาที่มีความสุข มันคือที่สุดของชีวิตแล้ว
การใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาที่มีความสุข มันคือที่สุดของชีวิตแล้ว
ความสุขของคุณเป็นรูปแบบไหน ความสุขของคนแต่ละคนย่อมมีความแตกต่างกันออกไป ความคิดต่างๆที่จะทำให้ตัวคุณนั้นมีความสุขได้มากมาย คุณคิดว่าความสุขที่สุดของตัวคุณนั้นเป็นอย่างไร ความสุขที่แท้จริงนั้นคืออะไร ในวันนี้เราได้มีแนวคิดที่ดีที่จะทำให้คุณมีความสุขมากขึ้น
1 ท่ามกลางของกระแสกลุ้มใจ กับการหาเงินในแต่ละวันเพื่อที่จะใช้หนี้สินให้เร็วที่สุด คนที่สามารถป ล ด ห นี้ได้ก่อนใคร คือคนที่ไม่สร้างหนี้ใหม่ขึ้นมา
2 กระแสโต้เถียงแห่งโลกโซเชียล คนที่สบายใจที่สุดนั่น คือคนที่อ่านแต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นโต้แย้งใดๆกับใครเขา
3 คำคมข้ อ คิ ดต่างๆ ที่สรรหามาแบ่งกันบนโลกโซเชียลอย่างมากมาย บุคคลที่สามารถดำรงตนให้มีความสุขได้ คือคนที่นำข้ อคิ ด เหล่านั้นมาปรับใช้กับตัวเอง ไม่ใช่คนที่หาคำคมใหม่ๆผ่ านเข้าตาในทุกวัน
4 การพัฒนาเครือข่ายการสื่อส า รให้มีความเร็วในระดับที่ดีขึ้น คนที่ได้ประโยชน์มากที่สุด นั่นคือ คนที่เลือกรับข่าวสา รต่างๆที่เป็นประโยชน์
5 เสียงวิพ า ก ษ์วิ จ า ร ณ์มากมาย ถึงข้อดีและข้อเสียในตัวเราเอง คนที่เขายืนยิ้มเชิดหน้าอยู่ได้ นั้นคือคนที่ไม่ได้ใส่ใจและไม่ได้สนใจกับเสียงวิจารณ์ที่ไม่เป็นความจริง
6 การแข่งขันในเรื่องของการเล่าเรียน สะสมใบปริญญา เพื่อเป็นการแสวงหาความก้าวหน้าในหน้าที่การงานนั้น และเพื่อเป็นการอยู่ดีกินดี แต่ในปัจจุบันคนที่เอาตัวรอดกับเศ ร ษ ฐ กิจขาลงได้ดี ส่วนหนึ่ งมาจากคนที่มีประสบการณ์ มีไหวพริบที่ดี เข้าใจโลกและยอมรับในทุกการเปลี่ยนแปลง
7 เสื้อสวยๆที่มีไว้ติดยศถาบรรดาศักดิ์ ย่อมเป็นภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ คนที่เขายิ้มกว้างอย่างมีความสุข หลายๆคนจึงเลือกที่จะใส่เสื้อตัวเก่าๆ ไม่มียศไม่มีตำแหน่ง บางคนที่เขามีความสุขมากกว่าใครๆก็มีอยู่มากมาย
8 คนปฏิบัติธรรมแล้วชีวิตดีขึ้นทันตาเห็นนั้น คือคนที่เข้าใจว่า ต้องรู้เท่าทันจิตที่กำลังปรุงแต่ง ไม่ใช่บังคับจิตให้หยุดฟุ้ งซ่ าน เพราะเมื่อรู้ทัน ความรู้เท่าทันจะหยุดสภ าวะทุ กข์ โ ล ภ โ ก ร ธ หลงได้ทันทีเลย
เรียบเรียง : postsod
ขอบคุณข้อมูลจาก : นุสนธิ์บุคส์
,การใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาที่มีความสุข มันคือที่สุดของชีวิตแล้ว ความสุขของคุณเป็นรูปแบบไหน ความสุขของคนแต่ละคนย่อมมีความแตกต่างกันออกไป ...
